41-тэй залуу гавьяатын тухайд

...Түүний зохиолуудыг уншиж байна. Муугүй шүү. Над шиг үргэлжилсэн үгийн, тэр тусмаа зузаан, тэр тусмаа роман унших дуртай хүнд амны цангаа тайлагдаж амжаагүй байтал дуусчих нь л тоогүй. Надад тоогдоно гэдэг их хэрэг шүү. ... ичгүүргүй золиг... Гэхдээ уран зохиол, яруу найраг, бас уран зураг /үнэнийг хэлэхэд уран зургийн хувьд би натурализмд талтай юм шиг байна лээ. Сюрреализм хайр татдаггүй юм. Гэхдээ хайр татах хүртэл нь сонжиноо гэж бодож байна. / намайг хөглөдөг юм шүү. 41-тэй залуу гавьяатын эхнэрийн богино өгүүллэгүүд ч бас таалагдсан. Ц.Бавуудорж, А.Эрдэнэ-Очир нараар сүүлийн үед хязгаарлагдаад байсан юм. Ашгүй дахин нэг уншиж, хэсэг ч гэсэн романс хөөж болохоор боллоо. Гэхдээ би тэгтлээ их шүтэн бишрээгүй байгаагаа хэлье. Өөр илүү их юм хүсээд байна шүү дээ.

Хүн болгон л алдар нэрд тэмүүлдэг энэ цаг үед бүгд "Хөшөө дурсгалаа босгов би" гэсэн шиг дурсамж намтраа бичих болжээ. Бас ном дурдатгалаа бичиж өстнөөсөө хариугаа авдаг болсон байна. Саяхны бүр тодруулбал манай нэг улс төрийн эрх мэдэл горилдог/би тэгж түүнийг үнэлдэг юм/ нэгэн эмэгтэй дурдатгалдаа ийм агуулгатай юм бичсэн байх нь харагдана лээ. Миний уншаагүй бас тийм олон ном байгаа гэдэгт бас итгэж байна. Алдаатай ч бай алдаагүй ч бай хүний эрхээр хаацайлдаг болохоор ном гэдэг хялбар гардаг шиг байна. Би ч ном бичдэг билүү... Гэхдээ шүлэгч, найрагчийн авъяас, онгод, мэдрэмжийг хайрладаг болохоор бас дурладаг болохоор тийм юмгүй бол ном надад хайран билээ. Номыг үнэлэхгүй байх нь ёс бусан билээ.

...



/үргэлжлэл бий/